In 2017 groeide 9 procent van de Nederlandse kinderen op bij een alleenstaande ouder, wat in veruit de meeste gevallen (namelijk, 87% van de tijd) de moeder is, blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek. 77% van de eenoudergezinnen in Nederland leeft op of onder de armoedegrens, en 1 op de 4 mensen in de bijstand is een alleenstaande ouder. Hierdoor hebben eenoudergezinnen de grootste kans op armoede van alle groepen in Nederland. Het armoedepercentage tussen eenoudergezinnen met een vrouw aan het hoofd is dubbel zo hoog als bij mannen. Hier zijn verschillende factoren voor; één ervan is dat vrouwen er gemiddeld een kwart op achteruit gaat in inkomsten na een scheiding, een percentage dat aanzienlijk hoger ligt dat dan van mannen, die slechts 2% van hun inkomsten verliezen na een echtscheiding leggi l’articolo completo. Vrouwen werken ook vaker parttime, waardoor slechts de helft van de vrouwen in Nederland voldoende verdient om zelfstandig te kunnen leven.
Voor alleenstaanden geldt dat het vaak erg moeilijk is om aan werk te komen. Vaak worden verschillende opleidingen en trainingen die nodig zijn om gemakkelijker aan werk te komen niet vanuit WPI gefinancierd. Daarnaast vormen kinderopvang en de vaak hoge kosten daarvan een groot knelpunt om naar werk te kunnen gaan.
Bijstand is onvoldoende voor een moeder met kinderen om van te leven, zeker als dat jaren duurt. Daarnaast is er ook sprake van armoede onder de moeders die werken: vaak zijn ze aangewezen op laagbetaald werk waar geen kinderopvang van betaald kan worden, waardoor ze parttime moeten werken – tijd en geld om een opleiding te volgen om beter werk te kunnen vinden is er niet. Daarnaast klopt ruim driekwart van de mensen die recht hebben op alimentatie kloppen ooit bij het Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen (LBIO) aan omdat de alimentatie niet wordt betaald. In acht op de tien gevallen gaat het daarbij om kinderalimentatie, terwijl in verreweg de meeste gevallen de partner wel gewoon geld heeft. Door deze gecompliceerde omstandigheden komen veel alleenstaande moeders in een armoede spiraal terecht waar ze heel moeilijk uit kunnen komen. Deze armoedespiraal heeft ook vaak negatieve psychische consequenties.